Pétra Vanwichelen

Met simpele materialen als textiel of potlood op papier, schept Pétra Vanwichelen vederlichte ruimtelijke constructies of scherp afgelijnde tekeningen van organische vormen die opnieuw en opnieuw worden herwerkt.

Ze zien er aaibaar zacht en broos uit maar er schuilt iets in van onuitgesproken emoties. Uit sommige ervan ontsnappen beschadigde zinnen als verwarde gedachten, of lijnen als een bloedrode navelstreng die tijdelijk twee levens verbindt.

Haar werken lijken bedrieglijk eenvoudig maar roepen vragen op over verlies en vergankelijkheid. Zelf verwoordt ze het zo:

‘In mijn werk tracht ik de stilte, door het verlies van geheugen, te doorbreken en uit te drukken als een ontwrichtende ervaring. Door middel van symbolen, zoals fragmentarische beelden, onsamenhangende woorden of lege ruimtes.

Deze elementen kunnen de verwarring en desoriëntatie weergeven die gepaard gaan met het verlies van herinneringen. Tegelijkertijd kan het ook een gevoel van melancholie oproepen, omdat de stilte die ontstaat door het verlies van geheugen een leegte creëert die moeilijk of niet op te vullen is.’

https://petravanwichelen.be/

Nick Verhaeghe

‘Nick Verhaeghe probeert het vluchtige en vergankelijke te grijpen door het vast te leggen in een fotografisch beeld. Voor de ontwikkeling van zijn foto’s gebruikt hij geen conventionele producten, maar maakt hij zelf ontwikkelaar op basis van elementen die in relatie staan met het afgebeelde. Veelal zijn dat planten. Op die manier geeft hij de natuur de kans om iets toe te voegen aan het beeld.

Het levert onverwachte en opvallende effecten op die een universum lijken te openen, parallel aan de werkelijke wereld. Een wereld van organische verbeelding die imperfecties omarmt en de natuur als gids gebruikt.

Het werk van Nick Verhaeghe is een uitnodiging om in ieder van ons het kinderlijk verzet tegen het gangbare aan te wakkeren en om een leven lang te blijven verkennen en experimenteren.’

(Anja Hellebaut)

https://www.nickverhaeghe.be/

Sarah De Schepper

Met _VERZAMELWERK_  toont keramiste Sarah De Schepper een in-situ-installatie die ze omschrijft als ‘ruimtelijke collage’.

Het vervagen en vervormen van herinneringen aan haar overleden vader en de daaruit voortvloeiende gevoelens en gedachten vormen de basis voor haar beeldend werk. In haar streven om die vorm te geven ontstaan gestileerd objecten.

Ze beperkt zich niet enkel tot klei, maar zorgt voor extra contrast door deze materie te combineren met andere materialen. In haar werk komen steeds vaker elementen terug die naar haar vaders beroep verwijzen: frames, gele kleuraccenten, lijnen, verkeerskegels, de doorsnede van wegblokkade-elementen…

Ook haar werk evolueert doorheen de tijd van vorm en inhoud. In haar opstelling zoekt ze gevoelsmatig en intuïtief naar een evenwicht en dialoog tussen de geabstraheerde vormen en de ruimte. De brutaliteit van de Pijpketel staat in schril contrast met de uitgepuurde opstelling en de subtiele soberheid en zachtheid van haar werk.

https://www.sarahdeschepper.com/

Thijs Van der Linden

‘Thijs Van der Linden steekt zijn fascinatie voor bomen niet onder stoelen of banken maar erin. Zijn werk valt op door coherentie. Hij drukt respect en zin voor conservatie van bomen uit in verschillende vormen en technieken, van tekening, collage, grafisch werk tot sculptuur met evenveel kunde.

Hij behandelt ze als geliefde mensen; accentueert hun grilligheid door ze te confronteren met geometrische vlakken en lijnen of onderdeel te laten worden van een mensenlichaam.’  

(Christel Lanckvrind)

‘Als een archivaris is hij enorm toegewijd aan het documenteren van hoe bomen ons leven meer beïnvloeden dan we er bij stilstaan.’

(Bart Marius)

https://www.thijsvanderlinden.be/